Caviawijzer is niet tegen het castreren van cavia’s. Wel vinden wij het belangrijk dat huisdiereigenaren stilstaan bij de keuzes die zij maken voor hun dieren. Onderstaand blog-artikel is bedoeld om het denken aan dierenwelzijn te stimuleren.
‘Vanaf welke leeftijd mag je een cavia castreren?’ is een veel gestelde vraag op internetfora. Voorafgaand aan het besluit jouw cavia te laten castreren is het misschien wel belangrijk om eerst aan de volgende vragen te denken: ‘Is het noodzakelijk om een cavia te castreren? Wanneer is dit noodzakelijk? Wat betekent castratie voor mijn cavia? Wat zijn de risico’s voor het dier?’
Als je een caviabeer bij een zeugje wilt plaatsen ligt het voor de hand om de beer te laten castreren. Maar is dat plaatsen bij een zeugje wel de enige mogelijkheid? Soms wel, maar zeker niet altijd.
De wetswijziging in de zogeheten Wet Dieren geeft stof tot nadenken. Gisteren stonden de kranten bol van de oproer en de betekenis van deze wijzingen voor huisdiereigenaren. Allerlei spookverhalen gaan er rond, maar de wijziging omvat eigenlijk een hele belangrijke positieve boodschap.
Wat houdt de wetswijziging in? Dieren hoeven per 1 januari 2023 niet te worden aangepast aan hun huisvesting. Sterker nog de huisvesting moet straks ruimte bieden voor natuurlijk dierengedrag. Deze wijziging is met name bedoeld voor de veehouderij waar teveel dieren op een te kleine ruimte worden gehuisvest. En waar dieren soms zelfs worden aangepast, zodat het “beter” past. Wat zo’n aanpassing voor de dieren zelf betekent was voorheen niet relevant. Vanaf 1 januari 2023 dus wel. Hoe kan dit geen goed nieuws zijn?
De wetswijziging is dus voornamelijk bedoeld voor de veehouderij, maar bevat een belangrijke boodschap voor iedereen: We moeten beter gaan nadenken over het welzijn van (huis)dieren.
Wat heeft die wetswijziging met castratie te maken? Castratie is een medische handeling waarvoor een cavia narcose ondergaat. Er wordt in het dier gesneden en de geslachtsorganen worden verwijderd. De castratie heeft het doel het dier onvruchtbaar te maken, waarmee het ongewenste zwangerschap voorkomt en dus ook de gevolgen die daarmee gemoeid zijn.
Castratie kan in zekere zin ook gezien worden als een aanpassing van het dier voor zijn huisvesting. Immers, als een caviabeer bij een andere caviabeer kan wonen, dan speelt die ongewenste zwangerschap niet. Castratie is dan dus niet nodig.
Maar twee beren bij elkaar dat kan toch niet? In een te kleine huisvesting klopt dat vaak, dan kan het vechten geblazen worden. Gelukkig zijn er voldoende berenkoppels die vredig naast elkaar leven en oud met elkaar worden. Daarbij bestaan er ook zeugjes die elkaar de tent uit vechten.
Of een koppel daadwerkelijk in vrede leeft ligt zeer waarschijnlijk meer aan de individuele karakters, die met elkaar verenigd worden, dan aan het geslacht. Mits er voldoende ruimte is.
Natuurlijk zijn er eigenwijze, dominante, of misschien zelfs wel beren met een groot ego, die geen enkele andere beer in hun omgeving accepteren. Zo’n beer moet dan wel samenwonen met een zeugje. In dat geval is er die noodzaak om een beer te laten castreren of steriliseren.
Kies dan alleen wel voor een dierenarts die een cavia op diervriendelijke wijze helpt. Een niet goed uitgevoerde castratie of sterilisatie kan ernstige complicaties – met zelfs overlijden – tot gevolg hebben.
